Aantekeningen bij de Bijbel: Openbaring 1:4

Bijbelvers
Context
Vertalingen

Openbaring 1:4

Vertaling Bijbel, Kanttekeningen SV, [], Johannes [10]aan de zeven Gemeenten, [11]die in Azie zijn: genade zij u en vrede [12]van Hem, Die is, en Die was, en Die komen zal; en van [13]de zeven geesten, die voor Zijn troon zijn;
10. Namelijk die vs.11 met name worden uitgedrukt, die van Paulus
wel eerst waren gesticht, maar van Johannes daarna, als de
langstlevende van al de apostelen opgebouwd en meer bevestigd
zijn, gelijk al de oude geschiedenissen getuigen, dat hij te Efeze
is gestorven. Doch onder deze zeven gemeenten worden alle andere
gemeenten van Christus verstaan, daar enige van die gemeenten,
niet zeer lang na den tijd van den apostel Johannes, vergaan of
verstrooid zijn; gelijk daarom ook in het besluit van elken brief
daarbij wordt gevoegd: Wie oren heeft om te horen, die hore wat de
Geest tot de gemeenten zegt.
11. Hij bedoelt Klein-Azie, nu Anatolie of Natolie genoemd, waarin
deze steden alle lagen.
12. Hierdoor wordt de eeuwige en onveranderlijke godheid van den
Vader verstaan, en drukt de apostel hiermede uit den naam van
Ehejeh, dat is: Ik zal zijn, die God Zichzelf geeft, Ex.3:14, en
den naam Jehova, waarmee de zelfswezige en onveranderlijke God
alom in het Oude Testament wordt genaamd.
13. Sommigen verstaan hier, door de zeven engelen, waarvan
meermalen in dit boek gewag gemaakt wordt, die hier nevens God in
dezen wens van genade en vrede zouden gesteld zijn, als werktuigen
Gods en middelen, waardoor God Zijne gemeenten beschut, en Zijn
genade menigmalen bewijst, gelijk Paulus 1 Tim.5:21; Timotheus
betuigt voor God en Zijn uitverkorene engelen. Doch daar in dezen
wens de genade en vrede van deze zeven geesten wordt gebeden met
dezelfde woorden, waarmede deze van God, en daarna van Christus
wordt gebeden, welke geen enkel schepsel kan gegeven worden,
Jes.42:8; Jak.1:17, zo moet hier door deze zeven geesten verstaan
worden de Heilige Geest, die ook een gever is van deze
Evangelische genade en vrede, 2 Kor.13:13, en daarom zeven geesten
genoemd wordt, omdat Hij Zijn gaven in deze zeven gemeenten zo
volkomen uitstort, alsof Hij zovele geesten ware; en wordt deze
verklaring ook daaruit bewezen, dat deze zeven geesten nergens
worden geteld onder degenen, die God of het Lam aanbidden, gelijk
wel de vier dieren, de vier en twintig Ouderlingen, met al de
scharen der heilige engelen hier doen; gelijk ook daaruit, dat
deze zeven geesten uitdrukkelijk worden genoemd, hfdst.4 vs.5,
zeven lampen van vuur brandende voor den troon; dat is, de
velerlei wijsheid en gaven van den Heiligen Geest, die den troon
Gods bijzonder verlichten en versieren; gelijk ook hfdst.5 vs.6,
de hoornen en ogen; dat is, de macht en wijsheid van het Lam; en
dat zij hier in een graad worden gesteld tussen God en tussen
Christus. Doch hier wordt de Heilige Geest met Zijn gaven tussen
de Vader en Christus gesteld, omdat de apostel van de weldaden en
eigenschappen van Christus in het vervolg nog meer wil spreken.
C.H. Welsh, Deze Profetie, [2002], 35
Ook de plaats waar ze zich bevinden, bevestigt de gedachte dat de geesten en engelen dezelfden zijn: "...de zeven geesten die voor Zijn troon zijn ...". Zij worden in Opb. 4:5 weer genoemd: "...en de zeven vurige fakkels brandden voor de troon; dit zijn de zeven Geesten Gods". In Opb. 8:2 lezen we: "En ik zag de zeven engelen, die voor God staan...". Het gebruik van het bepaalde lidwoord de in de uitdrukking "de zeven engelen" impliceert dat ze al bekend zijn of eerder genoemd werden.